immunitet

immunitet {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. immunitetecie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'prawo zwalniające od obowiązków, obciążeń, którym podlegają inni; przywilej zwalniający dane osoby od odpowiedzialności sądowej i przyznający im nietykalność osobistą, z uwagi na pełnione przez nie funkcje lub stanowiska (posła,{{/stl_7}}{{stl_7}} sędziego, dyplomaty w obcym kraju i in.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Immunitet dyplomatyczny. Immunitet poselski. Chroni go immunitet. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w średniowiecznym prawie feudalnym: przywilej władzy sądowniczej lub ekonomicznej (także równocześnie obu) przyznawany przez panującego wybranym feudałom w ich dobrach' <łac.> {{/stl_7}}